Toelichting initiatiefvoorstel
Initiatiefvoorstel SGP/VVD
Op 6 januari 2017 hebben wij een initiatiefvoorstel ingediend samen met de VVD over het faunabeheer van de grote grazers (edelherten, konikpaarden en heckrunderen) in de Oostvaardersplassen. Het voorstel is hier te vinden. Met ons voorstel beogen we onder andere het aantal dieren in overeenstemming te brengen met de draagkracht van het gebied. Het begrip draagkracht wordt in het Natura2000 beheerplan mooi omschreven (blz 21): de draagkracht van een gebied geeft het aantal individuen van een soort weer dat het gebied kan herbergen. Deze dieren zullen nooit verheven mogen worden als een doel op zich in het gebied maar juist als een middel om tot het doel te komen.
Na indiening van ons voorstel zijn een aantal vragen bij ons binnen gekomen. Daar gaan we hieronder kort op in.
Wat is er mis met het huidige beleid in de Oostvaardersplassen?
In het droge deel van de Oostvaardersplassen is een tekort aan voedsel voor de grote aantallen grazers (ongeveer 4500). Ieder voorjaar blijkt dat er ongeveer 1500 grote grazers afgeschoten worden die in december nog kerngezond waren. Dit is ongeveer een derde van de totale populatie. Deze overleven de winter niet omdat er een voedseltekort is. Met het afschieten van de dieren wordt geprobeerd lijden van dieren te voorkomen (vroeg reactief beheer). Wat we echter zien is dat de meeste dieren aan het eind van de winter (maart/april) worden afgeschoten. Dieren die in het begin van de winter nog kerngezond waren maar door voedselgebrek de winter niet halen. 90 procent van de dieren wordt voortijdig uit hun lijden verlost, 10 procent verhongerd. Dit type beheer willen wij graag veranderen, de zorgplicht in de “Wet Dieren” verplicht ons hier ook toe.
Ook zien we als gevolg van de enorme aantallen grazers dat het landschap door de jaren heen ingrijpend is veranderd. Hele bossen zijn kaalgevreten en uiteindelijk verdwenen. Wat overblijft is een eentonig graslandschap met wat restjes dood hout. Wij willen graag weer terug naar het landschap dat er was, namelijk een afwisselend mozaïek met graslanden, ruigten, riet, struiken en bomen. Verder zal dan ook de biodiversiteit in het gebied weer toenemen. Het voorgaande kan alleen bereikt worden door een sterke reductie van het aantal grazers.
Waarom dient de SGP, als christelijke partij dit voorstel in?
Vanuit onze christelijke overtuiging voelen wij ons betrokken bij het gebied Oostvaardersplassen. De Bijbel roept ons op om respect te hebben voor Gods schepping en hierin een goed rentmeester te zijn. Daarbij moeten we er dus alles aan doen om dierenleed te voorkomen. Ieder dier dat dood gaat als gevolg van verhongering is er één teveel. Met dit initiatiefvoorstel geven we invulling aan het begrip rentmeesterschap, omdat dan niet meer jaarlijks grote aantallen dieren hoeven te worden afgeschoten of doodgaan als gevolg van verhongering.
Zijn er geen betere alternatieven te bedenken?
Nee, die zijn er in onze ogen niet. Jaren terug is geprobeerd om een robuuste verbindingszone te realiseren met andere natuurgebieden in Nederland zodat het leefgebied voor de grazers vergroot wordt. In 2011 is landelijk besloten om de stekker uit dit project te trekken. Daarmee is deze optie niet haalbaar meer en overigens ook onwenselijk, omdat het project niet alleen honderden miljoenen kost, maar ook ten koste gaat van vruchtbare landbouwgronden.
Uitbreiding van het leefgebied door omliggende bosgebieden (Kotterbos/Hollandse Hout) erbij te betrekken is geen duurzaam alternatief. Binnen de kortste keren zullen de grazers ook dit bos verpulveren tot een grasvlakte met enkel wat dood hout.
Nu uitbreiding van het leefgebied geen alternatief is, is de enige mogelijkheid reductie van het aantal grote grazers.